| ΤΟΠΙΟΤΕΧΝΗΣΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ |
Το έργο είχε μια ενδιαφέρον πρόκληση, η συσχέτιση μεταξύ σχεδιασμού, επιλογής των υλικών, τρόπου υλοποίησης και κόστους συντήρησης. Οι υφιστάμενες πέτρινες πλακοστρώσεις στην είσοδο και στις βεράντες είχαν φθαρεί λόγω των καιρικών συνθηκών. Οι υφιστάμενοι φίκοι δίπλα από την πισίνα προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα, καθώς το ριζικό τους σύστημα εξαπλώθηκε, ανασήκωσε τις παρακείμενες πλάκες και εισχώρησε στους τοίχους αντιστήριξης της πισίνας.
Τα επικίνδυνα δέντρα ξεριζώθηκαν, οι φθαρμένες πλακοστρώσεις στα δάπεδα και οι κατεστραμμένες επενδύσεις στην πισίνα αποξηλώθηκαν.
Βασικός στόχος της συνεργασίας αρχιτέκτονα και αρχιτέκτονα τοπίου ήταν ο συνδυασμός των σκληρών υλικών [hardscape] με τα φυτικά υλικά [softscape]. Η νέες μαρμάρινες πλακοστρώσεις στην είσοδο και στις βεράντες συνυπάρχουν αρμονικά με τους χώρους πρασίνου με τα καλλωπιστικά φυτά και τα δέντρα. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στις δυνατότητες ένταξης και ενσωμάτωσης της φύτευσης στο χώρο.
Η πισίνα αποκαταστάθηκε και επενδύθηκε με liner στα τοιχώματα και μάρμαρο τραβερτίνο σε "αντικέ" τελείωμα στο περιμετρικό δάπεδο. Η διαδικασία "αντικέ" περιλαμβάνει σφυρηλάτηση στο μάρμαρο για να παράγει ένα φινίρισμα με αδρή υφή προσδίδοντας αντιολισθηρές ιδιότητες στο δάπεδο. Το νερό και η φύτευση δημιουργούν ένα τοπίο απόλυτης ευεξίας και χαλάρωσης. Το βίωμα του χώρου από τους χρήστες του μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια δυναμική εμπειρία, ως το οξυγόνο τους.